BÜTÜN
vergi mültezimleri ile günahkârlar İsayı dinlemek için ona yaklaşıyorlardı.
2.
Ferisiler ve yazıcılar: Bu adam günahkârları kabul ediyor, onlarla beraber
yiyor, diye mırıldanıyorlardı.
3.
İsa onlara şu meseli söyliyerek dedi:
4.
Sizden kim, yüz koyunu olup bunlardan birini kaybettiği zaman doksan dokuzunu
kırda bırakarak kaybolanı buluncıya kadar, arkasından gitmez?
5.
Ve onu bulduğu zaman, sevinerek omuzlarına alır.
6.
Eve gelince, dostlarını, komşularını çağırıp onlara der: Benimle beraber
sevinin, çünkü kaybolan koyunumu buldum.
7.
Size diyorum: Böylece, tövbe eden bir günahkâr için, tövbeye muhtaç olmıyan
doksan dokuz salih kimse için olduğundan fazla gökte sevinç olur.
8.
Yahut hangi kadının on gümüş parası olur da, birini kaybederse, ışık yakıp evi
süpürmez, onu buluncıya kadar, iyice araştırmaz?
9.
Ve onu bulunca dost ve komşu kadınları çağırıp der: Benimle beraber sevinin
çünkü kaybettiğim parayı buldum.
10.
Böylece, size derim: Tövbe eden bir günahkâr için Allahın melekleri önünde
sevinç olur.
11.
Ve İsa dedi: Bir adamın iki oğlu vardı;
12.
bunlardan küçüğü babasına dedi: Baba, malından payıma düşeni bana ver. Ve baba
varını onlara pay etti.
13.
Bir kaç gün sonra, küçük oğul her şeyi topladı, uzak bir memlekete gitti; ve
orada sefahetle yaşıyarak malını telef etti.
14.
Ve hepsini sarfettikten sonra, o memlekette büyük bir kıtlık çıktı; ve
yoksulluk duymağa başladı.
15.
Ve gitti, o memleket ahalisinden birine takıldı; o da kendisini tarlalarına
domuz gütmeğe yolladı.
16.
Ve çocuk domuzların yedikleri keçi boynuzu ile karnını doyurmak istiyor, ve
kimse ona vermiyordu.
17.
Kendine geldiği zaman dedi: Babamın işçilerinden ne kadarının artan ekmekleri
var, ben ise burada açlıktan helâk oluyorum.
18.
Kalkayım, babama gideyim, ve ona diyeyim: Baba, ben göke karşı, ve senin
gözünde suç işledim;
19.
artık senin oğlun denilmeğe lâyık değilim; beni işçilerinden biri gibi et.
20.
Ve kalktı, babasına geldi. Fakat henüz uzakta iken, babası onu görüp acıdı,
koştu, boynuna sarıldı ve öptü.
21.
Ve oğlu ona dedi: Baba, ben göke karşı, ve senin gözünde suç işledim, ben artık
senin oğlun denilmeğe lâyık değilim.
22.
Fakat baba hizmetçilerine dedi: En iyi kaftanı çabuk getirin, ona giydirin;
parmağına bir yüzük takın, ayaklarına çarık giydirin;
23.
ve besili danayı getirip kesin, yiyelim ve eğlenelim;
24.
çünkü benim bu oğlum ölmüştü, dirildi; kaybolmuştu, bulundu. Ve onlar eğlenmeğe
başladılar.
25.
Ve büyük oğlu tarlada idi; eve gelirken yaklaştığı zaman, musiki ve oyun
sesleri işitti.
26.
Hizmetçilerden birini yanına çağırıp: Bunlar nedir? diye sordu.
27.
Hizmetçi de ona dedi: Kardeşin geldi; ve baban besili danayı kesti, çünkü onu
sağ salim buldu.
28.
Fakat o kızdı, ve içeri girmek istemiyordu; babası dışarı çıktı, ve ona
yalvardı.
29.
Fakat o cevap verip babasına dedi: İşte, bunca yıldır sana hizmet ediyorum, hiç
bir vakit senin emrinden çıkmadım; ve hiç bir vakit dostlarımla eğleneyim diye
bana bir oğlak vermedin;
30.
fakat senin malını kötü kadınlarla yiyen bu oğlun gelince onun için besili danayı
kestin.
31.
Ve baba ona dedi: Oğul, sen daima benimle berabersin, ve her nem varsa,
senindir.
32.
Fakat eğlenmek ve sevinmek gerekti, çünkü senin bu kardeşin ölmüştü, dirildi;
kaybolmuştu, bulundu.